soğuk günlerin gecelerine itafen çizilmiş yol haritaları,
uzun ince ve çokça.
aklımda tek bir cümlesiz ve sessiz,
kanatsız olan herşey ve terbiyesiz kaplumbağalar
gökkuşağından önce aklıma yanaşacak bir dal parçası, şiddetli bir rüzgâra çok direnmiş.
Gitmek ya hep kendi içine dönmek gibidir
ya da
değildir,
nerden bilebilirim.
bilemem.
bir de abimi çok özledim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder